Stary Garnizon we Wrzeszczu. Olbrzymia połać cennego gruntu w samym centrum miasta przegrodzona na pół blaszanym płotem. Armia i Hossa przez przysłowiową miedzę (Proszę nie robić zdjęć!!!) Stare kasztany stoją karnie w szeregu, jak na musztrze. Obok trzy rozkraczone żurawie … Read More
Centrum miasta. Tuż za ruchliwym węzłem komunikacyjnym, litościwie osłonięte wieżowcami przycupnęło na zboczach wzgórza maleńkie osiedle… domków? Raczej baraków, budek i kurników. Niewiele się tu zmieniło od czasu, kiedy budujący się port młodego miasta przyjmował do pracy setki robotników napływających … Read More
Północ blisko. Koty śpią na drewnianych parapetach, chłonąc ciepło sączące się ze stojącej lampki i szumiące znad grzejnika. Obrazek, jak z zimowej opowieści… A tu majowy wieczór za oknem. Gdzie te bzy, gdzie słowicze kląskania, gdzie drżące ręce spragnione dotyku … Read More
Białe i czarne – naznaczone umieraniem, zasnute bielmem czasu oczodoły okien, otwarte do krzyku nieme drzwi, bezzębne i sine… Schody donikąd mozolnie wspinają się po ścianach, potykając o strupy starej farby… Połacie sklepień, jak skronie z dziurami po kuli, popełniają … Read More
Tak sobie myślę, że Tuwim pisząc o Tomaszowie mógł równie dobrze użyć nazwy jakiegokolwiek innego „-owa” spośród dziesiątek niewielkich miast, miasteczek i mieścin, które najczęściej przywodzą ludziom na myśl określenie „prowincja”. A przecież mowa tu o miejscu, do którego wracamy … Read More