Tak, tak… Człowiek o godzinie dziewiętnastej zmuszony jest przerwać ważne i przyjemne czynności (na przykład sadzenie roślinek albo fotografowanie w opuszczonej hali przemysłowej) z prozaicznego powodu braku odpowiedniego oświetlenia dziennego. Jeśli to kogoś pocieszy, to dodam, że za trzy miesiące … Read More
… zanurzam się cała – wzrokowo, dotykowo i mentalnie – w dywanach kwitnących wrzosów. Zawsze wtedy mam w glinianym dzbanku obowiązkowy bukiet. Ostatnio nawet wrzosy bywają u mnie na zewnętrznych parapetach okiennych – sadzę je na miejsce dogorywających po sezonie … Read More
To taki roboczy tytuł jeszcze bardziej roboczego spotkania w sprawie wydajności lamp domowego „studia”. Z tego niewinnego zwierzęcia doświadczalnego rośnie jakiś demon o niepokojącym spojrzeniu i zmysłowym półuśmieszku w kąciku ust… Mam niejasne poczucie, że niedawno uczyłam to pacholę, jak … Read More
Pewien Brytyjczyk (Darwin. My name’s Darwin) wykombinował sobie, po wielu latach drobiazgowych badań i obserwacji, że: primo: świat istot żywych jest zmienny, secundo: proces zmian jest ciągły i stopniowy. Proszę, poniżej dokumentacja potwierdzająca teorię. Moje studyjne zwierzątko doświadczalne ewoluuje – … Read More
Nie jestem pewna (i nie staram się tej pewności uzyskać za wszelką cenę), czy droga wyboru tych, a nie innych ujęć fotografowanych ludzi jest bardziej znalezieniem najbardziej estetycznych fragmentów rzeczywistości, czy też próbą wydobycia z niej naszych wyobrażeń – imaginacji … Read More
Lepiej późno, niż wcale – nareszcie spadł śnieg, litościwie okrywając rozkopaną przez drogowców wieś bielutką pierzyną. A w śnieżnej weekendowej zamieci przytrafiło mi się spotkanie z jedną z tych nastoletnich, przejrzystookich rusałek leśnych, która przywdziawszy futrzaną czapę-uszankę umiejętnie udawała Królową … Read More
Mój młody przyjaciel zza płotu ostatnio dostał taki właśnie przydomek, cierpliwie pozując mi do zdjęć ćwiczebnych w szkolnym studio. Bez skrupułów wykorzystuję bowiem jego świeży, zmieniający się ostatnio niemal z miesiąca na miesiąc wizerunek, naiwnie licząc, że magnetyzm oczu chłopaka … Read More
Jakub i Przemysław. Dwaj panowie zza miedzy. Jakoś tak lubimy się razem włóczyć w celach krajoznawczych. Fajnie jest czasem odpowiadać na proste i szczere pytania, wymienić się uwagami na temat techniki puszczania kaczek na wodzie, wiązania sznurowadeł albo gwizdania na … Read More
Jakoś przestawić nie mogę zwrotnicy na pourlopowe tory – no bo jak tu zamienić sielankowe widoki łanów zbóż na poranne korki w mieście? Zaskakująca jest przyjemność i frajda w uświadamianiu bardzo młodym ludziom piękna otaczających nas przedmiotów, zjawisk, ludzi. Mam … Read More
Przemko. Już właściwie gimnazjalista. Średnia na świadectwie zbliżona do sześciu. Świetnie gra w kosza i w nogę. Ministrant. Kosi trawę wokół domu, wiesza pranie, podlewa kwiatki. Ma doskonałe maniery i „pewną dozę nieśmiałości”. Trudno mu się przełamać, żeby mówić mi … Read More