Pewien Brytyjczyk (Darwin. My name’s Darwin) wykombinował sobie, po wielu latach drobiazgowych badań i obserwacji, że:
primo: świat istot żywych jest zmienny,
secundo: proces zmian jest ciągły i stopniowy.
Proszę, poniżej dokumentacja potwierdzająca teorię. Moje studyjne zwierzątko doświadczalne ewoluuje – stopniowo, acz w procesie ciagłym – staje się zwierzęciem fotogenicznym. Jest jak Mystique, choć mimowolnie – każdy w jego rysach odnajduje podobieństwo do swojego idola… albo chociaż kogoś znajomego. Nie mam takich umiejętności, by bezbłędnie pokazać, w kogo na zdjęciach zmienia się nasz bohater, mogę jedynie pewnymi kadrami zasugerować analogie. Na którychś ze starszych fotek wydał się komuś Harrym Potterem… może ktoś zobaczy dziś coś więcej.
Szacun, Przemo – łapiesz kontakt z obiektywem, jak nikt. Dziękuję!
2 Responses
Max2
To wprost nie do uwierzenia, że to ten sam chłopak, którego zdjęcia oglądałam nie tak dawno. On ma w sobie cóóóś takiego… No, możnaby go schrupać.
Jaką piękną mamy młodzież, prawda?
Doma
świetne zdjęcia, podziw dla Ciebie Aniu : * a Przemek wychodzi na zdjęciach coraz lepiej, tak się stresował, a teraz mu się podoba 🙂