Nie, żebym czuła jakąś presję związaną z Nowym Rokiem i koniecznością dzielenia się spóźnionymi życzeniami…
Po prostu nie zawsze mam potrzebę robienia tego, co wszyscy, w tym samym czasie co wszyscy.
W okolicach Gwiazdki nerwowe tłumy przelewające się w marketach i galeriach handlowych budzą paniczną chęć ucieczki, więc konieczne zakupy organizuję bladym świtem,
a później skupiam się na moich bliskich, na kuchni i dekoracjach, na swoim własnym domowym świecie – bo to jest wtedy najważniejsze.
Nawet nie wysyłam w Wigilię okolicznościowych smsów.
W Święta szerokim łukiem omijam komputer, w miarę możliwości telefon – za to raz w roku pozwalam sobie na oglądanie telewizji, z sentymentu do starych świątecznych filmów.
Do końca roku moja lokomotywa wytraca przedświąteczny rozpęd i powoli toczy się przez zimowy, deszczowy świat.
Świadomie pozwoliłam sobie na tak długą przerwę w robieniu zdjęć, wiedząc, że są sprawy wymagające chwilowo większej troski i starania – i że po takiej przerwie tym chętniej złapię za aparat. Mam górę zaległych tematów na zaliczenia w szkole, czas się za nie zabrać. Zdążyłam wczoraj zachlapać pokój i łazienkę próbując sfotografować wodę w ruchu. Szkoda, że to nie wiosna…
Na razie kilka migawek z mojego świątecznego małego świata i serdeczne życzenia udanego roku 2013 – natchnienia do działania, satysfakcji z efektów tegoż,
wielu powodów do radości no i wiary w siebie!
3 Responses
Gośka
Aniu, zdjęcia są cudowne! Takie magiczne…Jesteś wyjątkowo zdolna!!! Uwielbiam to w Tobie:)
Max2
No i znów mnie zaskoczyłaś! Oczywiście pozytywnie. Bardzo mi się podobają te wszystkie ozdóbki, duperelki i ten cały świąteczny wystrój. Nigdy nie przyszłoby mi do głowy, że można coś przystoić plasterkami pomarańczy. Suuuuuuper!
A czy to coś czarne na fotelu to Felek?
Ewik
Aniutku, piękne zdjęcia jak zawsze!!! Cudownie! Jesteś niesamowita! Pozdrawiam!!!